Pokojowe domaganie się wolności słowa oraz troski o ubogich. Uczenie siebie i młodych patrzenia oczyma Jezusa. O przygotowaniach do Świąt i o tym, że wiele się dzieje i wiele będzie się działo...

Zaprzyjaźniony lekarz zachorował. Prośba o modlitwy. Donata wspomina telefon, który odebrała, gdy mężczyźnie nie groziło już niebezpieczeństwo: „Odnowienie relacji z Nim znaczy więcej niż bycie zdrowym”

Od Szwajcarii po Japonię. Wszystko wokół się zmienia: przyjaciele, praca, dom, język. A potem cztery miesiące izolacji domowej z powodu pandemii. Jest to okazja do odkrycia, „skąd wypływa wypełniona życiem Obecność”

Radości, których jest wiele na wyspie uciemiężonej ideologią. Udzielanie sakramentów i radość z duchowej więzi. Clara, Mario, Edo, Ignazio, Mimi, Ariagna, Anderson i inni...

Najpierw szok, rozpacz i złość. Potem pragnienie, by doświadczenie chrześcijańskie rozjaśniło także ten atak terrorystyczny. I świadectwo krewnej ofiar i jej słowa napisane do gazety

Czerwonawe twarze, które uważnie słuchają Słowa Bożego... i ostatnie Słowo, które należy do Baranka. Pan ogarnia wszystko i przytula z czułością, także krzyczących, sfrustrowanych ludzi

Maura, nauczycielka z liceum, przebywa w izolacji, podobnie jak jej uczniowie. Opowiada o dwójce swoich uczniów, o tym, czym żyją i jak „nigdy nie należy stawiać czoła rzeczom w życiu w pojedynkę”

Właśnie dowiedziała się o chorobie swojego ojca. Silvia spotyka się z przyjaciółmi i odkrywa, że ​​może swobodnie mówić Chrystusowi, czego pragnie.

W czasie trwania wojny, gdy komunikacja z zagranicą zostaje przerwana, a szkoły są zamknięte, społeczność Ruchu w Baku gromadzi się wokół komputera w Nowy Rok. Wraz z nimi biskup miasta, który cytuje Einsteina...

Nadejście pandemii zagrażającej życiu. Ale także początek podróży. Z GS, z młodymi matkami, z tymi, którym zależy na społeczeństwie. Nowość wynikająca z ponownego odkrycia swojego człowieczeństwa