Diakonia Bractwa CL: podziękowanie ks. Juliánowi Carrónowi

List Diakonii Bractwa CL, który wyraża ks. Juliánowi Carrónowi „bezgraniczną wdzięczność za to, co reprezentował w ostatnich latach”

Dzisiaj, w sobotę 20 listopada 2021 roku, Diakonia Centralna Bractwa Comunione e Liberazione zebrała się w Mediolanie, aby przyjąć nieodwołalną rezygnację przewodniczącego księdza Juliána Carróna i omówić niektóre kwestie związane z życiem Bractwa, w tym wstępne przekazanie projektu rewizji Statutu zgodnie z wytycznymi Dekretu Watykańskiego, który reguluje sprawowanie władzy w międzynarodowych stowarzyszeniach wiernych.
Wiceprzewodniczący Davide Prosperi poinformował członków Diakonii, że został wezwany przez Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia na rozmowę w najbliższych dniach, dlatego decyzja w sprawie urzędu przewodniczącego została odłożona do czasu nowego zebrania Diakonii – które odbędzie się bezpośrednio po tej rozmowie – podczas którego kontynuowane będą również prace nad tekstem projektu rewizji Statutu.

Oto tekst listu, który po zakończeniu Diakonii został wysłany do wszystkich członków Bractwa CL:

Mediolan, 20 listopada 2021

Drodzy przyjaciele,

w obliczu nieodwołalnej rezygnacji księdza Juliána Carróna Centralna Diakonia Bractwa Comunione e Liberazione, która spotkała się dzisiaj 20 listopada 2021 roku, wyraża mu bezgraniczną wdzięczność za to, co
reprezentował w ostatnich latach, od kiedy ksiądz Giussani wezwał go do współdzielenia wraz z nim prowadzenia Ruchu. Już teraz jesteśmy mu wdzięczni za wkład w postaci świadectwa, które będzie mógł nadal dawać.

Jako przewodniczący Bractwa towarzyszył nam, abyśmy utożsamiali się z żywym doświadczeniem księdza Giussaniego oraz z jego metodą wychowywania do wiary – którą Kościół uznał za drogę do świętości – żyjąc w „serdecznym posłuszeństwie tej formie nauczania, której zostaliśmy powierzeni” (J. Ratzinger).

Dlatego czujemy pilną potrzebę, aby te oto słowa księdza Giussaniego wniknęły do naszych serc, aby nie zmarnować otrzymanego daru: „Charyzmat jest interwencją Ducha Chrystusowego, aby wzmocnić naszą przynależność do Chrystusa w świecie. Jest to fakt historyczny, w którym się rodzimy, w którym Duch nas dotyka, to znaczy w którym Ojciec nas umieścił. Zamysł rodzącej Tajemnicy, Ojca, umieścił nas na określonym trakcie, na określonej drodze w Kościele, wprowadził nas w fakt Chrystusa, uczynił nas uczestnikami, czyniąc nas swoimi w wymiarze poznania i uczucia” (Dare la vita per l’opera di un Altro, s. 173–174).

W ciągu tych lat doświadczyliśmy, że „charyzmat jest jak okno, przez które widać całą przestrzeń. Potwierdzeniem prawdziwości charyzmatu jest to, że otwiera on na wszystko, a nie zamyka” (Zostawić ślady w historii świata, s. 111).

W tym sensie pragniemy w pełni przyjąć zaproszenie zawarte w liście księdza Carróna – przeżyć tę okoliczność jako okazję do wzrostu naszej samoświadomości kościelnej.

Prośmy Ducha Świętego, aby odnowił w nas doświadczenie łaski charyzmatu, który nas zagarnął, przyciągając nas do Chrystusa, w życiu naszej Matki Kościoła i podążając za Piotrem, aby być aktywnymi współpracownikami woli Ojca działającej w teraźniejszej historii.

Członkowie Centralnej Diakonii Bractwa Comunione e Liberazione