Najdrożsi!

Sytuacja, która zaistniała w związku z pandemią koronawirusa, skłania mnie do szukania kontaktu z wami wszystkimi poprzez ten list, będący znakiem, że doświadczamy tej sytuacji w komunii, nie tylko wśród nas, ale z Kościołem na całym świecie. Będąc we Włoszech, a dokładnie w Rzymie, przeżywam tę próbę w kluczowym miejscu, chociaż jasne jest, że większość krajów, w których żyjemy, wkrótce znajdzie się w podobnej sytuacji.

CZYTAJ TAKŻE: ZBAWIENIE JEST TU

Korzyść dla wszystkich
Oczywiste jest, że pierwszą prawidłową odpowiedzią, jaką musimy dać, także jako zakon i wspólnota monastyczna, jest podążanie za wskazówkami władz cywilnych i kościelnych, aby przyczynić się, poprzez posłuszeństwo i poszanowanie prawa do szybkiego przezwyciężenia tej epidemii. Nigdy wcześniej nie byliśmy wszyscy wezwani do uświadomienia sobie, jak osobista odpowiedzialność jest ważna dla wszystkich. Ci, którzy przestrzegają zasad koniecznych do obrony przed zarażeniem, pomagają również innym w uniknięciu choroby. Powinniśmy te zasady zachowywać zawsze i na wszystkich poziomach, ale w obecnej, nadzwyczajnej sytuacji jasne jest, że wszyscy musimy być solidarni, na dobre i na złe.
Ale oprócz zdrowotnego aspektu tej sytuacji, czym ten dramatyczny moment jest dla naszego powołania? Do czego wzywa nas Bóg, jako chrześcijan, a zwłaszcza jako mniszki i mnisi, w tym czasie ogólnej próby? Jakie świadectwo mamy dać? Jaką konkretną pomoc jesteśmy wezwani do zaoferowania społeczeństwu, wszystkim naszym braciom i siostrom na świecie? Przypomina mi się wyrażenie z Carta Caritatis, które często cytowałem w ciągu ostatniego roku, w szczególności w moim Liście na Boże Narodzenie 2019, który został opublikowany właśnie wtedy, gdy w Chinach rozpoczynała się epidemia COVID-19: „Prodesse omnibus cupientes - pragnąc dobra dla wszystkich” (patrz CC, rozdział I). Jakie dobro jesteśmy w stanie zaoferować całej ludzkości w tym nadzwyczajnym momencie?(...)

Czytaj dalej...

Żródło: http://www.ocist.org/