Meeting 2021. Wystawy

Wyzwanie sekularyzacji, seriale telewizyjne, Tolkien, Pasolini, kobiety Rose... Przegląd wystaw w Rimini „odwiedzanych” w tym roku online lub stacjonarnie, poprzez rezerwację za pomocą aplikacji

Ponad 40 lat prezentowania różnych wystaw i co roku przynajmniej jedna pozostaje w sercu: sentencja, obraz, wiersz z przewodnika, które wzbudzają zainteresowanie trwające jeszcze potem przez długi czas. W pawilonach targowych w Rimini nie będzie, nawet w tym roku, tłumów jak w przeszłości, ale będzie można cieszyć się wszystkim, co proponuje Meeting, nawet znajdując się w odległości wielu kilometrów stamtąd. Wszystkie wystawy będzie można „zwiedzać” wirtualnie. I stacjonarnie, poprzez rezerwację za pośrednictwem aplikacji Meetingu w Rimini. To właśnie wystawy pomagają na różne sposoby zgłębić tegoroczny temat: „Odwaga, by powiedzieć «ja»”.

Zsekularyzowany czas, w którym żyjemy, charakteryzujący się w wielu dziedzinach poczuciem niepewności, stanowi okazję do ponownego odkrycia prawdziwej natury osoby, jej pragnienia prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna. To właśnie w takich momentach wyłania się nieredukowalność człowieka. Wystawa zatytułowana Życie bez strachu w epoce niepewności, jest pełnym zanurzeniem się we współczesną rzeczywistość poprzez piosenki, wywiady, klipy filmowe, wiersze, dzieła sztuki i obrazy oraz, w samym sercu wystawy, świadectwa Juliána Carróna, Rowana Williamsa, byłego arcybiskupa Canterbury i Charlesa Taylora, emerytowanego profesora filozofii na Uniwersytecie McGill w Montrealu.



„Dlaczego ten świat tak nas fascynuje, tak na nas oddziałuje? Co w nim znajdujemy? Dlaczego chcemy wiedzieć «jak to się skończy»?”. Mówimy o serialach: świat, w którym wszyscy (lub prawie) jesteśmy zanurzeni, zwłaszcza od początku pandemii. Wystawa Palące pytanie jest poświęcona temu aktualnemu i wielkiemu zjawisku, w którym „dzięki konkretnym historiom pojawiają się pytania, które dotyczą nas wszystkich”. Poprzez Rusta z True Detective, naukowców z Czarnobyla czy Rue i Jules z Euphorii (by wymienić tylko kilku) dowiemy się czegoś o sobie. „Będziemy wam towarzyszyć w tym świecie, aby poznać doświadczenia tych, którzy pracują przy produkcji tak złożonego i bogatego uniwersum, które tak bardzo nas fascynuje” - to zaproszenie Davide Perillo, jednego z kuratorów wystawy. I o ile dla zwiedzających interesujące będzie poznanie wielu aspektów „zza kulis”, o tyle interesująca będzie również możliwość przedyskutowania aspektów, postaci i interpretacji w „przestrzeni rozmowy”.



Ojciec Hobbita i Władcy Pierścieni będzie również obecny na Meetingu 2021 na wystawie The Tree of Tales: Tolkien and the polyphony of creation (Drzewo opowieści. Tolkien i polifonia tworzenia): niewielu autorów, tak jak J.R.R. Tolkien, potrafiło stworzyć postaci, których poszczególne historie aktywnie współdziałają w „polifonii tworzenia” (jak głosi podtytuł wystawy). „Wywyższanie «ja» nie oznacza przeciwstawiania go «my», ale doprowadzenie «ja» do śpiewania i grania razem z innymi, w muzyce chóralnej”, wyjaśnia Giuseppe Pezzini, kurator. Składa się z trzech części: pierwsza poświęcona jest życiu Tolkiena, druga jego przemyśleniom na temat kreatywności człowieka w stosunku do Boga, a ostatnia poświęcona jest Władcy Pierścieni, widzianemu w świetle dwóch pierwszych części. „Będzie to zachęcające doświadczenie – mówi Pezzini – Będzie oprowadzanie z przewodnikiem, ale wymaga to otwartości serca i oczu ze względu na nowatorską formę prezentowania”.



Sześć dużych projekcji wideo wyjaśni kilka rozdziałów z życia Piera Paola Pasoliniego na wystawie Io, Pier Paolo Pasolini (Ja, Pier Paolo Pasolini), której kuratorem jest Casa Testori. „Pasolini jest wciąż żywym słowem, które płonie nawet po prawie 50 latach, ponieważ zrządzeniem losu przyjął na siebie zbiorową ranę”, wyjaśnia Giuseppe Frangi: „Jego siła znajduje się więc w tej zbieżności między poziomem osobistym i społecznym. Pasolini jest tym włoskim intelektualistą, który jak nikt inny umieścił samego siebie w centrum swojej historyczno-poetyckiej i literackiej sztuki. Każde z jego słów jest zawsze próbą odpowiedzi na niepokój, który go ogarniał”. W filmach wideo to jego własny głos przemawia do zwiedzających i opowiada o tym, że jest intelektualistą bez ojczyzny.



Od jednej z najkrwawszych wojen etnicznych w Afryce (wojna w Ugandzie w latach 80.) po huragan Katrina, który w 2005 roku rzucił na kolana wybrzeże Zatoki Perskiej w Stanach Zjednoczonych. Pomiędzy nimi kobieta, ksiądz z Brianzy, jeden z największych slamsów na świecie, ten w Kirece, w Kampali, i dwie tamtejsze szkoły. Czytelnicy „Śladów” znają już Rose Busingye i „jej kobiety” z Meeting Point International, ale wystawa Tu sei un valore (Jesteś wartością), poprzez duże zdjęcia, wideo i audio, chce ujawnić i pogłębić historię, która jest niesamowita i która w ciągu 30 lat przywróciła godność ludziom, którzy byli przekonani, że są nic nie warci, przywróciła smak nowej wolności.



Jej znaczenie to „pozytywna destrukcja” i wskazuje na nagłe zmiany, które prowadzą do nowych i odmiennych sposobów działania, myślenia lub interpretowania otoczenia. Disruptive (Destrukcja) to pojęcie, które wystawa o tej samej nazwie ma na celu odkryć. Dwa lata pracy (z pandemią w międzyczasie), wykonanej przez około dwudziestu studentów uniwersytetu, zaciekawionych identyfikacją tych, którzy chcą dziś odbudowywać, a zafascynowanych w szczególności postacią Sergio Marchionne. Poprzez niepublikowane wywiady z autorytetami, biorą pod lupę metodę zarządzania: czy sprosta ona wyzwaniu, jakim jest ponowne uruchomienie naszego kraju? Wyzwanie podjęte na tej wystawie, polegające na odbudowie, pragnie dokładnie zbadać tę koncepcję w odpowiedzi na zaproszenie prezydenta Mattarelliego wystosowane w jego przemówieniu na koniec roku: „To jest czas dla budowniczych”.

Dwie inne wystawy poświęcone pracy: Costruttori di futuro (Budowniczowie przyszłości) podkreślają doświadczenia organizacji zajmujących się integracją zawodową słabych podmiotów, nawet słabszych dziś, w czasach pandemii: osób niepełnosprawnych, więźniów, Neetów, migrantów... oraz Non è mai troppo tardi (Nigdy nie jest za późno), o szkoleniu i edukacji, o związku szkoły, uniwersytetu i świata pracy.

Wystawa 120 minus 50 equals 70 (120 minus 50 równa się 70) poświęcona jest Gino Cerviemu, którego 120. rocznica urodzin przypada w tym roku, oraz Fernandelowi, który zmarł w 1971 roku (odtwórcy głównych ról w filmie). Dwie rocznice, odejmując drugą od pierwszej, dają trzecią rocznicę: siedemdziesiąt. Są to lata, które upłynęły od rozpoczęcia zdjęć do pierwszego odcinka z serii Mały światek Don Camillo w reżyserii Juliena Duviviera, opartej na książce Giovannino Guareschiego.

Wystawa Human Nature (Ludzka natura). Począwszy od Ilario Fioravanti, mistrza rzeźby XX wieku, artystyczna podróż prowadzi widza poza sale targowe w Rimini, i wiedzie do miejskiego Palazzo di Arte Contemporanea, poświęconego rzeźbie postaci ludzkiej, poprzez prace współczesnych artystów, już uznanych mistrzów lub znajdujących się u początku kariery. Czy eksponowane prace i filmy wideo na temat twórczości artystów ożywią ludzką naturę? Kuratorem wystawy będzie Davide Rondoni, otwarcie 18 sierpnia.