Prezentacja miała miejsce w auli Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Wszystkich zebranych powitał rektor uczelni prof. Stanisław Tabisz. Spotkanie rozpoczęło się koncertem fortepianowym utworów Chopina wykonanym przez jednego z najbardziej uzdolnionych pianistów młodego pokolenia w Polsce, laureata najwyższych nagród w konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych – Krzysztofa Książka.



„Muzyka, a z pewnością muzyka Chopina, ma moc komunikowania człowieka z własnym sercem, budzi jego najgłębsze pragnienia, nastraja na poszukiwanie piękna, na odkrywanie nieredukowalnej tęsknoty za szczęściem, w jakiś sposób przywraca człowieka samemu sobie. Zranieni pięknem tej muzyki odkrywamy szlachetność i wielkość własnego «ja», a jednocześnie, przeżywamy dramat owej konstytuującej nasze «ja» dysproporcji pomiędzy naszymi największymi pragnieniami (szczęścia, dobra, prawdy, sprawiedliwości) a własną zdolnością ich zaspokojenia. Bardzo dziękuję Państwu za ciszę po koncercie. Jak pisze ks. Carron w swojej książce: «Cechą bezbronnego piękna jest to, że napełnia czas milczeniem». W tym kontekście cisza jest większą nagrodą niż oklaski” - powiedziała prowadząca spotkanie Anna Orkisz.



Jako pierwszy zabrał głos metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski, profesor nauk teologicznych, który nawiązał w swojej wypowiedzi do napisanego w połowie lat osiemdziesiątych eseju Leszka Kołakowskiego Jezus ośmieszony, który jest refleksją o znaczeniu Jezusa, Jego przesłaniu i odbiorze tego przesłania w naszej kulturze. Abp Jędraszewski, parafrazując myśl Kołakowskiego, powiedział, że w dzisiejszym świecie „Jezus jest śmieszny, choć ma rację; chrześcijaństwo jest śmieszne, choć ma rację; a piękno jest bezbronne bo jest czyste”. Arcybiskup nawiązał również do adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Ecclesia in Europa, w której Papież napisał o konieczności reewangelizacji ochrzczonych. Następnie metropolita krakowski zacytował z Bezbronnego piękna fragment dotyczący dziewictwa i małżeństwa oraz opowiedział o niedawnym spotkaniu z dziewicami konsekrowanymi, w którym znalazł potwierdzenie doświadczania piękna życia w sposób opisany w książce.



Kolejnym prelegentem był ks. dr hab. Robert Józef Woźniak, adiunkt w Katedrze Antropologii Teologicznej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, który w swojej wypowiedzi odniósł się do trzech kwestii: aktualności książki, pojęcia wolności i ludzkiego ego, „ja”. W obliczu kryzysu, który przeżywa Europa, tematyka książki jest bardzo aktualna, ponieważ podpowiada, jak można przezwyciężyć ów kryzys. Odnośnie do pozostałych kwestii ks. Woźniak zauważył, że wolność jest najpiękniejszym darem Pana Boga dla człowieka i jest zdolnością kochania, odpowiadania na miłość. Nie jest tylko możliwością wyboru. Dopiero w wyniku zaistnienia grzechu pierworodnego wolność stała się również możliwością odrzucenia miłości. Jest darem także niebezpiecznym, ponieważ można jej źle użyć. Ks. Woźniak, łącząc temat wolności z tematem ludzkiego „ja”, stwierdził również, że „nie jesteśmy zamkniętą kulą, która przez całe życie szuka swojej autonomii i autentyczności, ale jesteśmy stworzeni do relacji. Ludzkie «ja» jest siecią relacji”.



Następnie zabrał głos ks. Julián Carrón, podkreślając myśl zawartą w swojej książce, że wszyscy ludzie mają w sobie coś wspólnego, dlatego z każdym człowiekiem można nawiązać dialog. Pan Bóg sam wskazał nam metodę przekazywania wiary, poprzez bezbronne piękno objawiające się w świadectwie osób żyjących w żywej relacji z Bogiem.



W ostatniej części spotkania prelegenci odpowiadali na wybrane pytania audytorium, ponieważ zebrano ich wiele. Jedną z poruszonych kwestii było pytanie o to, w jaki sposób możemy pomóc Europie w środowiskach, w których żyjemy. Ks. Carrón odpowiedział, że możemy czynić dobro wokół siebie, w miejscach, gdzie widzimy konkretne potrzeby. Możemy odpowiadać na okoliczności, które stawia przed naszymi oczami Tajemnica i w ten sposób przemieniać świat, w pierwszym rzędzie ten wokół siebie, a poprzez to także Europę i cały świat. Pan Jezus żył pośród ludzi, nawiązując z nimi relacje, i w ten sposób bezbronne piękno Jego świadectwa przemieniało świat.



Abp Jędraszewski, odpowiadając na pytanie dotyczące wolności, zaznaczył, że dzięki wolności spełniamy się jako ludzie, postępując zgodnie z dobrze ukształtowanym sumieniem. Ks. Woźniak zaś zauważył, że w dzisiejszym świecie jesteśmy bardzo samotni, jesteśmy niewolnikami swojego „ja”, uważając się za samowystarczalnych, niezależnych i zdolnych do samospełnienia się.