„Po zmartwychwstaniu Jezus nie był już widziany. Widziało się życie w tych, którym je dał. Widziało się w Piotrze, Janie, Jakubie.... Ludzi, którzy zmienili swoje życie. Wciąż byli tacy sami, ale nie całkiem tacy sami. Widzimy życie Chiary w Enrico, we Franciszku i w tak wielu ludziach, którzy zmienili swoje życie, których zmieniło jej świadectwo".

Chiara Corbella Petrillo nadal żyje w oczach tych, którzy dzielili z nią jej życie jako żony i matki, która odeszła do nieba w wieku 28 lat z powodu choroby, której nie chciała leczyć od razu, aby pozwolić urodzić się swojemu synowi Franciszkowi. Jej mąż Enrico, jej opiekun duchowy - ojciec Vito, liczni przyjaciele z Rzymu i Asyżu, członkowie jej rodziny: oni są współautorami Drogi małych kroków, książki, która zbiera świadectwa przedstawione 15 września 2013 roku podczas jednego z cyklicznych spotkań odbywających się w Asyżu, aby dowiedzieć się więcej o jej postaci.

Po biografii Przyszliśmy na świat, by nigdy już nie umrzeć, ta nowa książka, z przedmową Costanzy Miriano, dodaje szczegóły i refleksje na temat „historii, która uczy innej logiki, logiki chrześcijańskiej”, jak mówi Simone. Tytuł odnosi się do metody, której franciszkanie nauczyli Chiarę i Enrica w Asyżu podczas ich narzeczeństwa: „Aby dotrzeć do Pana, nie możesz biec ani iść zbyt wolno: musisz mieć stałe, ciągłe tempo, a przede wszystkim teraźniejszość; ponieważ zmęczenie pojawia się, gdy myślisz o przeszłości lub o przyszłości, podczas gdy jeśli idziesz, myśląc tylko o małym możliwym kroku, który możesz teraz zrobić, w pewnym momencie docierasz do celu i mówisz: «Już dotarłem! Niewiarygodne, Panie, dziękuję Ci!»”.

Dzięki małym możliwym krokom krzyż stopniowo stawał się radością, a życie ciągłym odkrywaniem łaski. Do setek osób, które uczestniczyły w ostatniej pielgrzymce do Medjugorje przed jej śmiercią, Chiara powiedziała: „Panie, jestem tutaj, aby prosić o łaskę doświadczenia łaski”, jeszcze przed uzdrowieniem. I Pan spełnił jej prośbę, ponieważ, jak opowiadał ojciec Vito, „Bóg wypełnia swoje dobre projekty, swoje obietnice, w sposób, którego nie znacie”. Bóg nie obiecał Chiarze i Enrico zdrowych dzieci, (...) dwudziestej piątej rocznicy ślubu. (...) Chiarze i Enrico Bóg złożył obietnicę w dniu ich ślubu (...) Obiecał im pełnię życia, ale osiąga ten rezultat w sposób, o którym tylko On wie”.

Do domu zbudowanego na skale przybywają najpierw Maria Letizia, a później Davide Giovanni: rodzą się i natychmiast umierają z powodu poważnych wad rozwojowych. W tym samym domu pojawia się również „smok”: agresywny i rzadki guz języka, wykryty, gdy Chiara jest w ciąży z Franciszkiem i leczonego dopiero po urodzeniu dziecka. Bezskutecznie: Chiara odejdzie do nieba 13 czerwca 2012 roku. Jednak wszystko to jest dla małżonków okazją do spotkania z Jezusem, nigdy do lamentu, nigdy do rozpaczy.

Sakrament małżeństwa jest kluczowym doświadczeniem dla zrozumienia Chiary i Enrico. Jej mąż wspomina: „Kilka miesięcy przed śmiercią, kiedy była już śmiertelnie chora, powiedziała mi: «Najbardziej żałuję, że odchodzę od ciebie, Enrico, a nie od Franciszka. Wybrałam ciebie, chciałam się z tobą zestarzeć». I dodaje nieco później: «Jeśli kochasz swojego syna bardziej niż swoją żonę lub męża, łamiesz obietnicę złożoną Jezusowi przy ołtarzu, że kochasz swojego męża i swoją żonę ponad wszystko»”. Wyjaśnia jej przyjaciółka Cristiana: „Chiara była bardzo uporządkowana: był Pan, była ona, był Enrico; i wszystko to miało właściwy rytm. Aż do końca”.

CZYTAJ TAKŻE: Siostra Fryderyka: rewolucja miłosierdzia

Obecnie we Włoszech i za granicą żyje wiele dzieci Chiary. Na jej grobie w Verano w Rzymie nigdy nie brakuje kwiatów. W oczach 28-letniej dziewczyny, która wiedziała, jak powiedzieć Bogu „tak”, i w sercach tych, którzy ją znali, Chrystus staje się obecny. Pozostaje nam tylko błagać o „łaskę życia Łaską”.

O Chiarze Corbello można przeczytać więcej w książce:
Chiara Corbella Petrillo w opowieściach świadków.
Książka dostępna tutaj