Tegoroczne ferie przede wszystkim pomogły mi uświadomić sobie parę rzeczy. Najważniejsze dla mnie było to, o czym mówiliśmy na pierwszej Szkole Wspólnoty, na której zdałam sobie sprawę, że nie muszą przydarzać mi się jakieś nadzwyczajne rzeczy i nie muszę nieustannie czuć miłości Boga, żeby wiedzieć że On i nade mną czuwa. Myślę, że próby odnajdywania Boga w codzienności będą dla mnie dość trudnym zadaniem, szczególnie z tego względu, że zawsze mówiłam sobie że Bóg kocha wszystkich ludzi, a nie że Bóg kocha konkretnie mnie, przez co poczucie się wyjątkową w Jego oczach może mnie trochę kosztować. Ale od teraz zamierzam zmienić swoje podejście i znajdować Go tam, gdzie wcześniej nie mogłam Go dostrzec.

Wiktoria, Kraków