Maxence van der Meersch, Ciała i dusze

(...) powieść skupia się na opisie środowiska lekarskiego we Francji pod koniec lat trzydziestych. Autor podjął krytykę obyczajów i upadku moralnego, w ironiczny sposób pokazując ścieżki kariery lekarzy oraz wpływ na medycynę ludzi uzależnionych od sympatii politycznych i osobistych oraz od pieniędzy. (...) Lekarze skupiają się na leczeniu ciała, zapominając o godności pacjenta, jego cierpieniu, czy lęku. Pacjent staje się tylko fizycznym ciałem i zapomina się, że dusza, która w procesie leczenia często jest pomijana, nie jest ostatnią w hierarchii wartości (...)
Można dyskutować, czy konieczne były tak drastyczne opisy zabiegów medycznych oraz taka mnogość postaci, jednak przesłanie, jakie niesie powieść, z pewnością jest i tego warte. I ciągle aktualne.



Cytat za: nickela, lubimyczytac.pl (https://lubimyczytac.pl/ksiazka/85394/ciala-i-dusze#:~:text=Lekarze%20skupiaj%C4%85%20si%C4%99%20na%20leczeniu,jest%20ostatni%C4%85%20w%20hierarchii%20warto%C5%9Bci.)

Encyklika Dilexit nos, Papież Franciszek

Papież Franciszek w październiku 2024 r. opublikował czwartą encyklikę, poświęconą tym razem Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Porusza w niej kwestię znaczenia serca w filozofii i jego roli w definiowaniu człowieczeństwa, wskazując, że we współczesnym świecie zeszło ono na dalszy plan, ale można to odmienić dzięki Sercu Jezusa. Dalej Ojciec Święty pochyla się nad ukazaniem miłości Chrystusa w Piśmie Świętym i nad kultem Serca Jezusowego z perspektywy teologicznej i historycznej. Choć nabożeństwo do Serca Chrystusowego może wydawać się przestarzałą formą pobożności, Papież ukazuje, że w istocie wciąż jest żywe i zachęca do jego podjęcia.