Prawdziwa Europa. Tożsamość i misja

Książka, w której zebrano wybrane teksty Josepha Ratzingera/Benedykta XVI o Europie, wydane z okazji 50. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Unią Europejską.

Ostatni, żarliwy apel Benedykta XVI do Europy, aby na nowo odkryła i potwierdziła swoje prawdziwe pochodzenie i tożsamość, które uczyniły ją wielką i dzięki którym stała się wzorem piękna i człowieczeństwa. Nie chodzi tu o narzucanie prawd wiary jako fundamentu Europy, ale raczej o dokonanie racjonalnego wyboru, który uznaje, że bardziej naturalne i słuszne jest życie „tak, jak Bóg istniał” niż „tak, jakby Bóg nie istniał”. Tak jak w niedalekiej przeszłości papież Jan XXIII apelował do wielkich narodów Europy i Zachodu o uniknięcie niszczycielskiej wojny nuklearnej, tak dziś papież emeryt Benedykt XVI po raz ostatni zwraca się do całej Europy i do Zachodu, aby, odkrywając na nowo własną duszę, mógł uchronić siebie i świat przed samozniszczeniem.

Z charakterystyczną dla siebie jasnością, bezpośrednią przystępnością i głębią emerytowany papież wspaniale nakreśla tu „ideę Europy”, która niewątpliwie inspirowała jej ojców założycieli i leży u podstaw jej wielkości, a której definitywne zaciemnienie usankcjonowałoby jej całkowity i nieodwracalny upadek.

(fragment Przedmowy)

Po co chodzić do kościoła?

Wielu ludzi uważa, że chodzenie do kościoła jest nudne i niepotrzebne. Po co zawracać sobie tym głowę? Timothy Radcliffe, objaśniając krok po kroku mszę świętą, przekonuje, że Eucharystia przemienia nas i sprawia, że stajemy się ludźmi zdolnymi do miłości.

Kiedy pełniłem funkcję duszpasterza akademickiego w Londynie, niedzielna Eucharystia była wspaniałym wydarzeniem. Małą kapliczkę zapełniali inteligentni i atrakcyjni młodzi ludzie; studenci z Royal College of Music przygotowywali wspaniałą oprawę muzyczną; wszyscy wydawali się kochać wszystkich. Ludzie lubili tam przebywać. Kiedy jednak studenci opuszczali to przytulne miejsce i zaczynali chodzić na bezduszne nabożeństwa z okropną muzyką, albo w ogóle bez niej, kiedy nikt ich tam nie witał i poczuli się niezauważani, pojawiła się myśl: po co chodzić do kościoła? Dan Berrigan SJ, powiedział kiedyś: „Twoja wiara rzadko jest tam, gdzie jest twoja głowa i twoje serce; twoja wiara jest tam, gdzie jest twój tyłek”. Dlaczego jednak nasz tyłek, mówiąc trywialnie, miałaby się znaleźć w kościele?
(fragment książki)



CZYTAJ TAKŻE Timothy Radcliffe. Nic co ludzkie nie jest nam obce.

TIMOTHY RADCLIFFE OP (ur. 1945 r.), dominikanin, w latach 1992-2001 generał zakonu dominikanów (pierwszy w historii główny przełożony zakonu - Anglik), członek wspólnoty dominikanów w Oksfordzie, doskonały kaznodzieja, autor wielu książek.