Najdroższy ojcze Francesco,

pragnę uczestniczyć w bólu wielkiej rodziny Russia Cristiana z powodu śmierci ojca Scalfiego, z którym dane mi było się spotkać po raz ostatni kilka dni temu; byłem zdumiony jego całkowitym zawierzeniem się woli Pana, przyjmując chorobę jako okoliczność do przeżywania swojego powołania. Na zawsze poniosę w sobie pogodę ducha, jaką zobaczyłem na jego twarzy, jego miłość do ruchu i błogosławieństwo, jakiego mi udzielił na odpowiedzialność, którą przychodzi mi dźwigać.

Nie zdołamy się mu nigdy wystarczająco odwdzięczyć za jego świadectwo wiary, która, w towarzystwie księdza Giussaniego, ukazała wszystkim Kościół z dwoma płucami, od Atlantyku po Ural, komunikując pasję na rzecz owej jedności, którą Chrystus wskazał jako najwyższy znak Swojej obecności w świecie.

Obecnie widzimy owoce relacji, jakie ojciec Scalfi zapoczątkował, kiedy nikt nie interesował się Rosją, a które są spuścizną, jaką pozostawia nam w tym dniu Bożego Narodzenia, który Tajemnica wybrała, aby objąć go Swym pełnym miłosierdzia uściskiem. Proszę Matkę Bożą, aby pomogła nam podjąć jako nasze to zadanie, któremu on poświęcił swe życie i którego papież Franciszek jest wielkim protagonistą.

Wasz
Ksiądz Julián Carrón