Rok 2020 jest rokiem niespodziewanych wydarzeń. Covid-19 zaburzył zwyczajny rytm naszego wspólnego życia. Widzieliśmy, w jaki sposób to wydarzenie dotyczyło w minionych miesiącach tych gestów naszego towarzystwa, które mieliśmy w zwyczaju podejmować. Ale na tym nie koniec. Obecnie, mimo że wyszliśmy z lockdownu, powrót do normalnego biegu spraw nie pozwala nam przeżywać tradycyjnych wakacyjnych gestów (wspólnych wakacji, Meetingu itd.). A z powodu zaleceń sanitarnych nie będzie możliwe zorganizowanie pielgrzymki do Częstochowy, gestu tak drogiego maturzystom i świeżo upieczonym absolwentom uczelni, o czym najlepiej świadczy fakt, że z czasem nie zgasło pragnienie udziału w nim.

Ale życie się nie zatrzymuje. Co więcej, ponagla jeszcze bardziej! Brak możliwości odbycia pielgrzymki do Częstochowy nie usunął nieredukowalnej potrzeby, która znajdowała się u jej początków: podziękowania za przeżyte doświadczenie, przyjrzenia się pytaniom dotyczącym własnego życia w tak decydującym przełomowym momencie jak matura czy obrona pracy dyplomowej. Paradoksalnie pandemia z wielu osób wydobyła w jeszcze bardziej ożywiony sposób pilną potrzebę, by nie zwracać się w innym kierunku. W istocie, decyzje, które trzeba podjąć, nie dają wytchnienia. Od wyboru studiów oraz najodpowiedniejszej uczelni, jeśli chodzi o maturzystów – łącznie z decyzją, czy zamieszkać w mieszkaniu czy też nie – po poszukiwanie pracy w przypadku absolwentów uczeni, z całym poczuciem zawrotu głowy, jaki wywołały w życiu każdego ekonomiczne konsekwencje lockdownu.

Wszystkie te decyzje są związane z potrzebą uzyskania osobistej jasności co do własnego powołania: po co jestem na świecie? Jak mogę stać się użyteczny? (...)