Radość Ewangelii napełnia serce oraz całe życie tych, którzy spotykają się z Jezusem. Ci, którzy pozwalają, żeby ich zbawił, zostają wyzwoleni od grzechu, od smutku, od wewnętrznej pustki, od izolacji. Niezmordowanie będę powtarzał słowa Benedykta XVI, wprowadzające nas w serce Ewangelii: „U początku bycia
chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie”.
Papież Franciszek


Spróbujcie pomyśleć o tej dziewczynie, która przebywała w domu i usłyszała orędzie – o Maryi. Przeżyła coś, czego ostatecznie nie da się sprowadzić do wcześniejszych wydarzeń, z których składała się Jej teraźniejszość. Pomyślcie o tym, co czuli pasterze wobec orędzia Anioła, albo Mędrcy wobec
orędzia, którego znakiem była gwiazda: radykalną nowość, absolutną nowość. Coś, czego nie mogło być, a jest tutaj, nie mogło być, ponieważ nigdy o tym nie pomyśleliśmy, nie mogliśmy o tym pomyśleć, a jest tutaj. Chrześcijaństwo jest wydarzaniem się tego orędzia. Orędzia, nie dlatego przede wszystkim, że ja je słyszę, ale ponieważ zjawia się przede mną: coś, co znajduje się poza nami i co proponuje się naszemu wnętrzu; ale jest poza nami. Chrześcijaństwo jest obecnością wewnątrz twojego życia, obecnością, która zapewnia niewyobrażalną zmianę, niewyobrażalną.
Luigi Giussani