Ciała i dusze

(...) powieść skupia się na opisie środowiska lekarskiego we Francji pod koniec lat trzydziestych. Autor podjął krytykę obyczajów i upadku moralnego, w ironiczny sposób pokazując ścieżki kariery lekarzy oraz wpływ na medycynę ludzi uzależnionych od sympatii politycznych i osobistych oraz od pieniędzy. (...) Lekarze skupiają się na leczeniu ciała, zapominając o godności pacjenta, jego cierpieniu, czy lęku. Pacjent staje się tylko fizycznym ciałem i zapomina się, że dusza, która w procesie leczenia często jest pomijana, nie jest ostatnią w hierarchii wartości (...)
Można dyskutować, czy konieczne były tak drastyczne opisy zabiegów medycznych oraz taka mnogość postaci, jednak przesłanie, jakie niesie powieść, z pewnością jest i tego warte. I ciągle aktualne.


Cytat za: nickela, lubimyczytac.pl