Zwycięstwo Laly
AktualnościJest matką z Charkowa. Przez dwa miesiące chroniła się we Lwowie, gdzie doświadczyła strachu przed bombardowaniami. Potem dotarła do Włoch, gdzie uczestniczyła w Rekolekcjach Bractwa (z czerwcowych „Tracce”)
Jest matką z Charkowa. Przez dwa miesiące chroniła się we Lwowie, gdzie doświadczyła strachu przed bombardowaniami. Potem dotarła do Włoch, gdzie uczestniczyła w Rekolekcjach Bractwa (z czerwcowych „Tracce”)
Ojciec Mauro-Giuseppe Lepori opowiada o swoim spotkaniu z Ruchem, gdy miał 17 lat. O tym, co wydarzyło się od tamtego momentu, i o spojrzeniach, dzięki którym się rozwinął (z czerwcowych „Tracce”)
Stowarzyszenie Diversamente powstało z inicjatywy kilku rodzin, które miały do czynienia z chorobą psychiczną. To droga dla wszystkich: dla tych, którzy cierpią, i dla tych, którzy są blisko nich. Opowiada Teresa De Grada (z majowych „Tracce”)
„Nie jesteśmy rezultatami – jesteśmy naszymi pragnieniami”. Wojna i pandemia. Odkryta na nowo kruchość i praca przyjaźni. A następnie zło, przebaczenie… Rozmowa z pisarką Silvią Avallone (z majowych „Tracce”)
90. lat temu urodził się wielki rosyjski reżyser Andriej Tarkowski. Ale to jest coś znacznie więcej niż rocznica (z majowych „Tracce”)
„Czytając Giussaniego (...) odnosi się wrażenie, że przebywa się w obecności człowieka-pomostu, który uobecnia Kogoś Innego”. Świadectwo Ricardo Calleja, opublikowane w czasopiśmie „Alpha&Omega” (z majowych „Tracce”)
Historia czterech z wielu rodzin, które wyraziły chęć przyjęcia uchodźców. „Trzeba okazać gotowość, by dać się przeszyć bólowi” (z majowych „Tracce”)
„Szukałam przyjaźni, która pomogłaby mi w wierze”. Od czasu studiów do powołania. Historia siostry Benedetty, przełożonej Misjonarek Miłosierdzia Matki Teresy z Kalkuty w Spitaku (z lutowych „Tracce”)
Światło możliwe pośród nocy człowieczeństwa, konieczność przebaczenia, pragnienie Magdaleny. I papież Franciszek, który „rozkłada nas na łopatki”. Rozmowa z Paolo Pezzim, arcybiskupem diecezji Matki Bożej w Moskwie (tekst z kwietniowych „Tracce”)
„Poszukiwanie prawdy w doświadczeniu, bez chęci bronienia czegokolwiek. Dla niego każde spotkanie było odkryciem”. Abp Bolonii opowiada, co zrobiło na nim wrażenie, gdy po raz pierwszy zobaczył ks. Giussaniego (z kwietniowych „Tracce”)
W niektórych miastach rok rozpoczął się od protestów. Ljubow, kierowniczka ośrodka dla niepełnosprawnej młodzieży w Karagandzie, opowiada o swojej nadziei (tekst z kwietniowych „Tracce”)
Listy z kwietniowych „Tracce”
Exodus z Charkowa i słowa Irki: „W pierwszych dniach wojny najbardziej bałam się, że powiesz mi: «A zatem Boga nie ma»”. Elena Mazzola z młodymi z organizacji pozarządowej Emmaus (tekst z kwietniowych "Tracce")
Wiadomość do wspólnoty o zbiórce leków, kolejka nieznajomych przed domem i niespodziewana podróż na Ukrainę. Oto co wydarzyło się w Udine
Miejsce, w którym młodzież nie ma nic do ukrycia. A dorośli rozgrywają mecz przede wszystkim dla samych siebie. Wypowiedzi i fakty opowiadające o doświadczeniu „promienia” dla Młodzieży Szkolnej GS (z marcowych „Tracce”)
„Ojcze, jeśli nie znam Boga, to kiedy stanę się człowiekiem?” W jednym pytaniu zawiera się znaczenie 50 lat misji karmelitańskich w Afryce Środkowej. Mówi ojciec Carlo Cencio (z marcowych „Tracce”)
„Nawet jeśli wydaje się, że wszystko poszło nie tak, prawdą o tobie nie jest ból”. Silvio Cattarina, założyciel L’Imprevisto, towarzyszy młodym ludziom (z marcowych „Tracce")
O ofercie pracy „nie-do-odrzucenia”. O sercu, które się poszerza i jest przepełnione wdzięcznością. O kapciach mamy i „kanapce Jezusa” (z lutowych „Tracce”)
Serce dziecka, ogromne oczy zwrócone na rzeczywistość, godziny spędzone na dworcach… O czeskim muzyku opowiada Alessandro Solbiati, kompozytor i pianista, który konfrontuje się ze spojrzeniem księdza Giussaniego (z lutowych „Tracce”)
Dwa lata po wybuchu pandemii spotkaliśmy się z burmistrzem miasteczka Nembro, jednego z najbardziej dotkniętych pandemią w rejonie Bergamo. Claudio Cancelli opowiada, jak wszystko się zmieniło, a także on sam (z lutowych „Tracce")
Przebywający na misjach od ponad 20 lat ksiądz Alberto Caccaro opowiada, dlaczego postanowił przetłumaczyć Ryzyko wychowawcze na język khmerski, oraz o rewolucji, która rozpoczęła się w nim, gdy wędrował od wioski do wioski (z lutowych „Tracce”)